NVvP

ACHTERGROND

Patiënten met ADHD roken vaker en meer, beginnen jonger, en hebben meer moeite om te stoppen dan controlepersonen.Methylfenidaat is de eerste keus medicamenteuze behandeling voor ADHD, maar heeft ook invloed op het rookgedrag.

DOEL

De korte- en langetermijnrelatie tussen gebruik van methylfenidaat, roken en nicotinebehoefte wordt onderzocht bij volwassenen met ADHD. Daarnaast wordt aandacht besteed aan omgevingsfactoren die het rookgedrag beïnvloeden.

METHODE

Het rookgedrag van 325 ADHD-patiënten werd op naturalistische wijze driemaal gemeten: voor gebruik van methylfenidaat, en na twee weken en drie maanden. Deelnemers vulden een vragenlijst in over rookgedrag, trek, ondernomen stoppogingen, rokers in de omgeving, belangrijke levensgebeurtenissen en psychiatrische comorbiditeit.

RESULTATEN

Na zowel twee weken als drie maanden gebruik van methylfenidaat was er een toename van tabaksconsumptie, nicotineconsumptie en nicotinebehoefte. Lichte rokers hebben een verhoogd risico. Verschillende factoren spelen een rol bij de toename van roken op de korte of lange termijn.

CONCLUSIE

Het gebruik van methylfenidaat voor de behandeling van ADHD kan negatieve effecten hebben op het rookgedrag, vooral bij lichte rokers. Elke toename van roken moet serieus worden genomen, gezien de ernstige schade voor de gezondheid.

LITERATUUR

Vansickel AR et al. (2011). Methylphenidate increases cigarette smoking in participants with ADHD. Psychopharmacology (Berl). 218: 381-90. Epub 2011 May 18.

Winhusen TM, et al. (2010). Impact of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) treatment on smoking cessation intervention in ADHD smokers: A randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Journal of Clinical Psychiatry, 71: 1680-1688.

Bron, I, et al. Long-term relationship between methylphenidate and tobacco consumption and nicotine craving in adults with ADHD in a prospective cohort study. Manuscript accepted for publication.