Batink, T., Jansen, G., Mey, H.R.A. de
Locatie(s): Expo Foyer
Categorie(ën): Postersessie
ACHTERGROND
Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is een vorm van gedragstherapie die zich niet rechtstreeks richt op het reduceren van psychische klachten, maar op het functioneel leren omgaan ermee. Hoewel er reeds een aantal specifieke ACT-vragenlijsten zijn ontwikkeld, is er tot op heden nog geen vragenlijst beschikbaar die alle componenten van ACT in één test bij elkaar brengt.
DOEL
Het doel van dit onderzoeksproject is om een klinisch bruikbare ACT-vragenlijst te ontwikkelen, die de zes kerncomponenten goed in beeld brengt en daarmee ook uitspraken kan doen over de psychologische flexibiliteit van cliënten.
METHODEN
De conceptversie van de Flexibiliteits Index Test (FIT) is gebruikt in de eerste onderzoeksgroep (529 studenten RU) met als doel de vragenlijst in te korten tot een 60-items-versie, om deze vervolgens te onderzoeken op interne betrouwbaarheid. Vervolgens is deze 60-items-versie middels correlationeel onderzoek verder onderzocht op validiteit in de tweede onderzoeksgroep (1087 deelnemers online ACT-interventie).
RESULTATEN
Een exploratieve PCA geeft op basis van eigenwaarden 12 factoren (58,5% verklaarde variantie). Deze factoren bleken inhoudelijk moeilijk te relateren aan het 6-factorenmodel van ACT. Voor de totaalscore van de FIT-60 (psychologische flexibiliteit) was Cronbach’s alpha .95. Voor de zes subschalen waren deze als volgt: Acceptatie: .84, Defusie: .87, Zelf: .69, Hier en Nu: .78, Waarden: .78, Toegewijd Handelen: .84. Uit de correlatiematrix blijkt dat de convergente vragenlijsten matig tot sterk correleren met de corresponderende FIT-subschalen (.39-.91, p < 0,01).
CONCLUSIE
Het resultaat van dit onderzoeksproject is de totstandkoming van de Flexibiliteits Index Test (FIT-60). De initiële psychometrische kwaliteiten van de FIT-60 zijn bemoedigend; de interne betrouwbaarheid is acceptabel tot goed, en de eerste resultaten met betrekking tot de validiteit zijn eveneens bemoedigend te noemen. Hiermee lijkt de FIT op het eerste gezicht een bruikbaar instrument te zijn voor de klinische praktijk.