P06 Rehabilitatie door zelfmanagement bij chronische angst en depressie, de ZemCAD-studie
Spijker, J., Sinnema, H., Weerd-Zoun, M, Laheij, M.
Categorie(ën):
ACHTERGROND
Veel patiënten met chronische angst en depressie hebben in de tweede lijn een begeleidend contact. Specifieke rehabilitatiestrategieën ontbreken voor deze doelgroep.
DOEL
Onderzoeken of een module ‘rehabilitatie door zelfmanagement’ voor patiënten met chronische angst en depressie een haalbare en effectieve aanpak is om het functioneren te verbeteren en om de tweedelijnszorg te kunnen afsluiten.
METHODE
Een gerandomiseerde klinische trial bij 141 patiënten met een diagnose van een chronische angst- en/of depressieve stoornis uit verschillende ggz-instellingen. Het volgen van de interventie gedurende 6 maanden werd vergeleken met care as usual en met follow-upmetingen bij 6 maanden, 12 maanden en 18 maanden. Uitkomstmaten zijn de WHOQOL-BREF, BAI en PHQ-9.
RESULTATEN
Bij baseline bleek 26,2% een depressieve stoornis, 17,0 % een angststoornis en 43,3% van de patiënten een comorbide stoornis te hebben, bij de overigen was geen sprake meer van een actuele stoornis. Bij de eerste follow-up was de respons 88%. Er werd geen verschil gevonden tussen beide condities op de PHQ-9 en BAI maar wel een (niet-significant) verschil op de WHOQOL-BREF.
CONCLUSIE
Een aanpak gericht op rehabilitatie door zelfmanagement bij patiënten met chronische angst en depressie is haalbaar in de tweede lijn en lijkt acceptabel voor patiënten. De eerste resultaten laten een (nog niet significant) effect zien op kwaliteit van leven. De resultaten van de volgende follow- upmetingen moeten laten zien of dit effect daadwerkelijk optreedt.