NVVP VJC 2014

ACHTERGROND

Binnen gesloten psychiatrische afdelingen wordt nog regelmatig gebruik gemaakt van separatie (1). Het blijft, vanuit humaan en politiek oogpunt, belangrijk om dit gebruik verder terug te dringen (2). Een gesloten kliniek voor acute psychiatrie in Den Haag heeft op 1 september 2013 een psychiatrische intensive care-unit (PICU) geopend met als doel het bieden van kortdurende, intensieve zorg zonder separeer (3). Hier is het noodzakelijk zo veel mogelijk alternatieven toe te passen. Eerder onderzoek laat zien dat patiënten een voorkeur hebben voor noodmedicatie boven separatie (4). Ook bleek uit een pilot dat patiënten een voorkeur hebben voor moderne alternatieven (zoals detectiesystemen), terwijl medewerkers eerder kiezen voor hand-in-handbegeleiding en noodmedicatie (5).

DOEL

Onderzoeken of binnen verschillende afdelingen van de Parnassia Groep een voorkeur bestaat voor noodmedicatie boven separatie en of de meningen van patiënten en medewerkers ook op grote schaal een tegenstelling laten zien, zodat de zorg binnen de PICU zo goed mogelijk op patiënten afgestemd kan worden.

METHODEN

Op 16 gesloten afdelingen van de Parnassia Groep werden in totaal 210 interviews bij patiënten afgenomen en waren er 161 digitale vragenlijsten door medewerkers ingevuld. Er is gebruik gemaakt van een Europees ontworpen vragenlijst (PatPRA en StaffPRA⁵).

RESULTATEN

Analyses zijn in volle gang. De eerste resultaten laten zien dat er zowel bij patiënten (t = 27,9, p < 0,05) als medewerkers (t = 32,6, p < 0,05) een voorkeur bestaat voor noodmedicatie boven separatie. Zowel bij patiënten als medewerkers is de eerste keus als alternatief voor separatie een kalmerend en persoonlijk gesprek, gevolgd door noodmedicatie.

CONCLUSIE

Deze eerste resultaten bevestigen de voorkeur voor noodmedicatie boven separatie. In tegenstelling tot de pilot laat deze studie overeenkomende voorkeuren voor alternatieven van separatie zien tussen patiënten en medewerkers; een persoonlijk en kalmerend gesprek lijkt de belangrijkste alternatieve maatregel voor separatie.

LITERATUURVERWIJZING

1. Cleary, M., Hunt, G.E. & Walter, G. (2010). Seclusion and its context in acute inpatient psychiatric care. Journal of Medical Ethics, 36, 459-462.
2. Inspectie voor de Gezondheidszorg (2011). Rapport: Terugdringen separeren stagneert, normen vereist rondom insluiting psychiatrische patiënten. Uitkomsten inspectie onderzoek naar de preventie van separeren 2008-2011. Utrecht, Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
3. Bowers, L., Jeffrey, D., Bilgin, H., Jarrett, M., Simpson, A. & Jones, J. (2008). International journal of Social Psychiatry, 54 (1), 56-68.
4. Georgieva, I., Wierdsma, A. & Mulder, C.L. (2012). Patients preferences and experiences of forced medication and seclusion. The Psychiatric Quarterly, 83, 1-13
5. Hazewinkel, M.C., Miedema, N., Winter, R.F.P. de & Hoencamp, E. (2011).Visie van patiënten en medewerkers op het gebruik van dwang- en drangmiddelen en maatregelen en de impact op hun oordeel over de opname, Tijdschrift voor Psychiatrie, 53 (suppl. 1), 45-46.