NVVP VJC 2014

ACHTERGROND

Voor de ondersteuning van de diagnostiek bij ADHD en bij het evalueren van ADHD-medicatie-effecten zou een objectieve test uitkomst bieden. Voor de diagnostiek zou een objectieve test aanvullende informatie kunnen geven over de ernst van de ADHD-symptomen, of mogelijk een subtypering. Daarnaast is het voor veel patiënten met ADHD moeilijk om te bepalen of hun medicatie werkt. Een objectieve test zou kunnen aangeven of de medicatie een afname van de ADHD-symptomen geeft. Bovendien zou een objectieve test die aantoont dat de behandeling een afname van de ADHD-symptomen geeft, kunnen leiden tot betere therapietrouw.

Om de symptomen objectief te testen bestaan er verschillende computertaken, waarvan de meeste een go/no-go-computertaak zijn. In deze presentatie wordt de QbTest als voorbeeld genomen. De QbTest is een 20 minuten durende computertaak die de volgehouden aandacht meet, waarbij de patiënt de ene keer wel, en de andere keer niet op een stimulus moet reageren. Het meet de kernsymptomen van ADHD: aandacht, impulsiviteit, afleidbaarheid en hyperactiviteit. De QbTest heeft een goede discriminante validiteit om personen met ADHD van gezonde controles te onderscheiden (Söderström, Pettersson & Nilsson, 2013).

DOEL

Wij evalueerden het gebruik van de QbTest om medicatie-effecten te monitoren bij volwassenen met ADHD.

METHODEN

Patiënten hebben een baseline QbTest gedaan vóór de start met ADHD-medicatie, en een follow-up QbTest na starten van de medicatie. Bij iedere meting hebben de patiënten ook de ADHD Rating Scale (ADHD-RS) ingevuld, dat het aantal en de ernst van de ADHD-symptomen scoort.

RESULTATEN

De eerste voorlopige resultaten laten zien dat patiënten met klinisch respons op medicatie beter scoren op de QbTest. Dit correleert met een afname in de ADHD-RS-score.

CONCLUSIE

Een objectieve test zoals de QbTest is een goede manier om respons op medicatie in kaart te brengen. Andere potentiële doeleinden zijn: een objectieve test voor de diagnostiek van ADHD, het finetunen van de medicatie, en verhogen van de therapietrouw.

LITERATUURVERWIJZING

1. Söderström S., Pettersson R. & Nilsson KW. Quantitative and subjective behavioural aspects in the assessment of attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) in adults. Nord J Psychiatry, 2013.