P21 Motivatie voor klinische behandeling bij allochtone patiënten met PTSS
Hasan, A.
Categorie(ën):
ACHTERGROND
Allochtone patiënten melden zich vaak pas als de problematiek al erg is toegenomen: naast psychische klachten (comorbiditeit) zijn er ook veel lichamelijke klachten en complicaties, evenals veel psychosociale problematiek op as 4. In de meeste gevallen blijft de hulpvraag onduidelijk door verschillende interne factoren, zoals een taalbarrière, de cultuur, ontbreken van kennis, weinig vertrouwen en angst voor afwijzing. Er is vaak een hoge no-show. Ook externe factoren dragen hieraan bij, zoals het ontbreken van betrouwbare psychodiagnostiek, op de westerse cultuur gerichte vragenlijsten en moeite het systeem te betrekken. Een klinische opname doet de motivatie nog verder dalen, want schaamte en gebrek aan anonimiteit gaan dan een belangrijke rol spelen.
DOEL
Een manier ontwikkelen om allochtone patiënten te motiveren voor behandeling in een multidisciplinaire setting en ze te stimuleren om deze behandeling ook door te zetten.
METHODEN
Tijdens de klinische opname van de patiënten is gepoogd om de motivatie voor de behandeling te verbeteren door een pakket aan maatregelen, waaronder: psycho-educatie; activiteiten, sport en fysieke inspanning; continuïteit binnen de behandeling; het bespreken van weerstanden, vermijding, schuld- en schaamtegevoelens; het inlassen van zo veel mogelijk evaluatiemomenten.
RESULTATEN
Getraumatiseerde allochtonen motiveren voor doelgerichte behandeling blijft een uitdaging. Het gaat erom de juist aanpak te kiezen, en deze is afhankelijk van verschillende factoren. Individuele psychosociale factoren en culturele achtergronden spelen een belangrijke rol, naast de mate van de aangeboden zorg.
CONCLUSIE
De motivatie voor behandeling van getraumatiseerde allochtone patiënten in klinische setting kan door bovengenoemde aanpak bevorderd worden, waardoor de traumabehandeling eerder en doelgerichter kanstarten en hospitalisatie kan worden voorkomen.