S08.4 Separatie en verlies van dierbaren: effecten op PTSS-symptomen voor en tijdens behandeling
Smid, G.E., Aa, N. van der
Voorzitter(s): G.E. Smid
Locatie(s): Johannes Ramaer
Categorie(ën):
ACHTERGROND
Separatie en verlies van dierbaren kunnen onderdeel vormen van traumatische gebeurtenissen met potentieel langdurige effecten op het psychisch functioneren. Huidige conceptualisaties van rouwgerelateerde psychopathologie benadrukken overeenkomsten met posttraumatische stressstoornis (PTSS) [1]. Het is onduidelijk wat de effecten zijn van eerdere traumatische separatie en verlies van dierbaren op de ernst van PTSS-symptomen, op kwaliteit van leven en op de behandelrespons.
DOEL
Bij patiënten die zijn verwezen voor gespecialiseerde behandeling de effecten nagaan van eerdere traumatische separatie en verlies van dierbaren op PTSS-symptomen en kwaliteit van leven, evenals op veranderingen daarin tijdens behandeling.
METHODEN
Bij patiënten die zijn verwezen voor gespecialiseerde behandeling bij Centrum ’45 (N = 309), inventariseerden wij gedwongen separatie en verlies van dierbaren. Tevens maten wij PTSS-symptomen en kwaliteit van leven aan het begin van de behandeling (care as usual) en een jaar later. De steekproef bestond uit vluchtelingen, beroepsgerelateerd getroffenen en andere geweldslachtoffers. Wij analyseerden de gegevens met behulp van latente groeimodellen.
RESULTATEN
Moord of onnatuurlijke dood van een familielid of vriend werd gerapporteerd door 66 procent van de vluchtelingen en 50 procent van de beroepsgerelateerd getroffenen. Separatie en verlies van dierbaren waren geassocieerd met ernstiger PTSS-symptomen en een lagere kwaliteit van leven bij aanvang van behandeling. Tevens waren separatie en verlies van dierbaren geassocieerd met een grotere afname van PTSS-symptomen en een grotere toename in kwaliteit van leven na een jaar behandeling.
CONCLUSIE
Separatie en verlies van dierbaren dragen sterk bij aan posttraumatische stress en afgenomen kwaliteit van leven. Behandeling kan effectief zijn om klachten na separatie en verlies van dierbaren te verminderen. Gezien de hoge frequentie van verlieservaringen bij patiënten die zijn verwezen voor gespecialiseerde behandeling, verdient het aanbeveling om specifieke behandeling voor traumatische rouw aan te bieden.
LITERATUURVERWIJZING
Maercker, A., & Znoj, H. (2010). The younger sibling of PTSD: similarities and differences between complicated grief and posttraumatic stress disorder. European Journal of Psychotraumatology, 1, 5558