D12 Nog altijd worden er te weinig allochtonen in de jeugd-ggz behandeld. Is dat een gebrek aan motivatie van ons of van hen?
Doreleijers, T.H.A.H.
Voorzitter(s): T.H.A.H. Doreleijers, M. Adriaanse, A.E. Boon, A.M. de Haan & C.H. Paalman
Locatie(s): Zaal 2.9
Categorie(ën):
INHOUD
Het is al een tijd bekend dat jongeren van niet-Nederlandse herkomst ondervertegenwoordigd zijn in de reguliere kinder- en jeugdpsychiatrie, maar juist oververtegenwoordigd in de forensische jeugd-ggz. De afgelopen jaren is er onderzoek gedaan naar de oorzaken van deze verschillen, terwijl tegelijk gezocht is naar oplossingen. In deze discussiegroep worden een aantal stukjes van deze gecompliceerde legpuzzel gepresenteerd en bediscussieerd, in de hoop dat het plaatje van de etnische verschillen in zorg wat duidelijker wordt.
VORM
De onderzoekers die in samenwerking met het Landelijk Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie deze discussiegroep organiseren, zullen hun jongste bevindingen kort presenteren en aan de hand van een aantal stellingen met elkaar en het publiek in gesprek gaan.
STELLINGEN
1. De lage reguliere ggz-consumptie van sommige allochtone groepen in de kinderleeftijd leidt tot een hoge forensische ggz-consumptie in de adolescentenleeftijd.
2. Jongeren van niet-Nederlandse herkomst moeten behandeld worden in specifieke interculturele jeugd-ggz-instellingen.
3. RegulierejJeugd-ggz-instellingen moeten flinke aanpassingen doen zodat zij jongeren van niet-Nederlandse herkomst beter bereiken en behouden en zodoende een betere behandeling kunnen bieden.
4. Sociale ongelijkheid is een van de oorzaken voor de hogere prevalentie van psychiatrische problematiek bij Marokkaans-Nederlandse jongeren in vergelijking met autochtoon Nederlandse jongeren.
5. Marokkaans-Nederlandse jongeren hebben meer risicofactoren dan autochtoon Nederlandse jongeren waardoor zij oververtegenwoordigd zijn in forensische settingen.
LEERDOELEN
- Bewust worden van mechanismen waardoor sommige etnische groepen meer in de forensische zorg terechtkomen.
- Bewust worden van sociale ongelijkheid als oorzaak voor psychiatrische problemen.
- De culturele sensitiviteit van hulpverleners verhogen.
- Onderzoekers stimuleren om meer onderzoek te doen naar de culturele aspecten van diagnostiek, prevalentie en behandeling.
- Bewust worden van de specifieke eisen die de diversiteit aan hulpverleningsinstellingen stellen.