Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVVP VJC 2014

woensdag 9 april 2014 16:15 - 16:30

S14.4 Richtlijnen in de klinische praktijk: omgaan met complexiteit

Fenema, E.M. van

Voorzitter(s): A.M. van Hemert

Locatie(s): Pieter Baan

Categorie(ën):

ACHTERGROND EN DOEL

Onderzoek naar de mate van toepassing van richtlijnen in de klinische praktijk (adherentie) is schaars. Het doel van deze studie is om adherentie in de klinische praktijk te meten met een stoornis-onafhankelijke set van proces-indicatoren. Ook wilden we zicht krijgen op de klinische en psychosociale correlaten van adherentie bij poliklinische patiënten met stemmings-, angst- of somatoforme stoornis. Ten slotte wilden we analyseren welke patiënten niet profiteren van behandeling volgens de richtlijnen.

 

METHODEN

We ontwikkelden een set kwaliteitsindicatoren die gedurende drie jaar werd getest in een random-geselecteerd cohort van 300 patiënten met een stemmings-, angst- of somatoforme stoornis bij Rivierduinen. Patiënten werden behandeld met farmacotherapie, psychotherapie of een combinatie ervan. We gebruikten Routine Outcome Monitoring-data (ROM) om risicofactoren voor non-adherentie te bepalen en patiënten te identificeren die het risico liepen op een negatieve behandeluitkomst.

 

RESULTATEN

De meeste indicatoren waren in hoge mate positief, hetgeen betekent dat veel elementen van de behandeling volgens de richtlijnen werden uitgevoerd. De gecombineerd behandelde groep liet in vergelijking met de twee andere behandelingsgroepen significant lagere scores in adherentie zien. Patiënten met psychotherapie hadden de beste resultaten op de afzonderlijke indicatoren. Slechts een minderheid van de patiënten werd in volledige overeenstemming met de richtlijnen behandeld. Lage therapietrouw werd onafhankelijk voorspeld door een lage score op de subschaal vitaliteit (SF-36). Met betrekking tot de mate van adherentie waren er geen significante verschillen in sociodemografische variabelen, comorbiditeit of BSI-scores. Voorspellers voor een slechte behandeluitkomst waren onder andere: hogere leeftijd, comorbide as 1-diagnose, disfunctionele persoonlijkheidskenmerken, en lage gerapporteerde algemene gezondheidstoestand.

 

CONCLUSIES

Evaluatie van de mate van toepassing van richtlijnen is goed uitvoerbaar met onze set procesindicatoren, en belemmerende factoren voor adherentie werden adequaat opgespoord.