S15.5 Hoe verder met onderzoek en praktijk van depressiebehandeling?
Van, H.L., Driessen, E.
Voorzitter(s): H.L. Van
Locatie(s): Johannes Ramaer
Categorie(ën):
ACHTERGROND
De huidige stand van zaken in het depressie-onderzoek laat twee belangrijke conclusies zien: 1) Alle psychotherapievormen hebben eenzelfde effectgrootte; 2) Evenals voor antidepressiva geldt ook voor psychotherapie dat de effecten minder groot zijn dan eerder gedacht.
DOEL
Nagaan wat kansrijke lijnen zijn voor toekomstig onderzoek naar behandeling van depressie.
METHODEN
Extrapoleren van trends die uit recente studies en reviews naar voren komen.
RESULTATEN
Door substantieel grotere patiëntensamples te creëren wordt predictie-onderzoek meer valide en kan worden nagegaan wat het beste werkt bij wie. Daarvoor is het nodig dat alle trials multicentered worden opgezet, zoals ook bij andere disciplines in de geneeskunde het geval is. Toepassing van nieuw ontwikkelde statistische modellen, waarbij onder meer interacties tussen patiënt- en therapeutfactoren worden bepaald, lijken veelbelovend om tot gepersonaliseerde predictiemodellen te komen. Door procesfactoren in kaart te brengen kan meer inzicht worden gekregen in de vraag waarom interventies werken. Tot slot kunnen add on-studies (waarbij interventies worden toegevoegd aan reguliere behandelingen) gunstiger effecten opleveren, net als het aanbrengen van een grotere variatie in intensiteit en duur.
CONCLUSIE
Depressie is nog steeds een zeer lastig te behandelen aandoening. Een vernieuwde prioritering in de onderzoeksagenda is zowel veelbelovend als urgent om in de praktijk tot betere resultaten van behandeling te komen.