Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVVP VJC 2014

donderdag 10 april 2014 13:45 - 14:07

S31.1 De effectiviteit van een gecombineerde behandeling voor problematisch middelengebruik en posttraumatische stressstoornis (PTSS)

Goudriaan, A.E., Vedel, E., Dam, D. van

Voorzitter(s): D. van Dam

Locatie(s): Auditorium 2

Categorie(ën):

ACHTERGROND

Binnen de verslavingszorg voldoet 20 tot 30 procent van de patiënten aan een diagnose voor PTSS. Het is gebruikelijk om deze patiënten eerst te behandelen voor problematisch middelengebruik en daarna (extern) te verwijzen voor een traumabehandeling. Aanwijzingen voor een functionele relatie tussen PTSS en problematisch middelengebruik impliceren dat patiënten mogelijk meer baat hebben bij een behandeling gericht op beide stoornissen.

 

DOEL EN METHODEN

Binnen het circuit Curatieve Verslavingszorg van Jellinek (Arkin) is een Randomized Controlled Trial (RCT) uitgevoerd, waarbij de effectiviteit van een geïntegreerde behandeling voor PTSS en problematisch middelengebruik is vergeleken met een reguliere verslavingsbehandeling, bestaande uit cognitieve gedragstherapie (CGT). Deze studie had betrekking op ambulante patiënten (N= 96). De geïntegreerde behandeling bestond uit gestructureerde schrijfopdrachten (Structured Writing Therapy; SWT) voor PTSS en CGT voor problematisch middelengebruik. SWT bestaat uit traumagerichte exposure, cognitieve herstructuring en het delen van de traumatische ervaring(en) met anderen.

 

RESULTATEN

Beide behandelingen bleken effectief in het verminderen van zowel PTSS-klachten als problematisch middelengebruik. Patiënten die minstens 75 procent van de behandeling hadden afgerond, rapporteerden na de geïntegreerde behandeling minder PTSS-klachten dan patiënten met een reguliere verslavingsbehandeling. Per conditie werd er geen verschil in drop-out gevonden.

 

CONCLUSIE

Een geïntegreerde behandeling voor PTSS en problematisch middelengebruik kan betere behandelresultaten opleveren dan een reguliere verslavingsbehandeling, mits patiënten de behandeling grotendeels afronden. Tot slot zijn in deze studie geen aanwijzingen gevonden dat trauma-focused exposure leidt tot een hogere mate van drop-out in deze patiëntengroep.