P53 Klinische misleiding en psychopathie
Campo, J.M.L.G. à, Freeman, J., Merckelbach, H., Impelen, A. van
Locatie(s): ExpoFoyer
Categorie(ën):
ACHTERGROND
Verscheidene studies hebben de samenhang onderzocht tussen klinisch misleidend gedrag – zowel over-rapportage (het veinzen of overdrijven van symptomen) als onderrapportage (het verbergen of verbloemen van symptomen) – en antisociaal en psychopathisch gedrag. Waar sommige studies bevestigende resultaten opleverden [1], vonden andere geen aanwijzingen voor het bestaan van enige samenhang [2]. Ondanks de gebrekkige empirische onderbouwing houdt de DSM-5 [3] vast aan de assumptie dat klinisch misleidend gedrag hand in hand gaat met antisociaal en psychopathisch gedrag.
DOEL
De samenhang tussen klinische misleiding en antisociale en psychopathische gedragskenmerken werd geëxploreerd. Tevens werd onderzocht of klinisch misleidend gedrag voorspellende waarde heeft met betrekking tot misdragingen van patiënten binnen gesloten (forensisch-) psychiatrische afdelingen.
METHODEN
25 forensisch-psychiatrische patiënten maakten een cognitieve test die onderpresteren meet en vulden tevens twee vragenlijsten in die respectievelijk over-rapporteren en onder-rapporteren van symptomen vaststellen. Psychopathische persoonlijkheidskenmerken werden gemeten door middel van een uitgebreide zelfrapportagelijst. Daarnaast werden patiëntendossiers onderzocht en beoordeeld met behulp van een gedragsobservatieschaal voor misdragingen van patiënten.
RESULTATEN
Uit correlationele en meervoudige lineaire regressieanalyses bleek dat noch over-rapporteren noch onder-rapporteren van symptomen gerelateerd was aan psychopathische trekken. Daarnaast werd gevonden dat noch klinische misleiding noch psychopathische trekken enige voorspellende waarde hadden met betrekking tot misdragingen van patiënten. Vergelijkingen van groepen op basis van afkapscores op de maten voor klinische misleiding en psychopathie leverden eveneens geen significante resultaten op (onafhankelijke t-toetsen; alle p's > .05).
CONCLUSIE
De resultaten van de huidige studie staan haaks op de assumpties van de DSM-5 (en de DSM-IV-TR): het over-rapporteren of onder-rapporteren van klachten komt bij patiënten met verhoogde kenmerken van psychopathie niet vaker voor dan bij patiënten die weinig tot geen psychopathische gedragskenmerken vertonen. Het over-rapporteren of onder-rapporteren van psychiatrische klachten heeft evenmin voorspellende waarde met betrekking tot misdragingen van patiënten binnen een psychiatrische instelling.
LITERATUURVERWIJZING
- American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th ed.) Washington: Author.
- Heinze, M. C., & Vess, J. (2005). The relationship among malingering, psychopathy, and the MMPI-2 validity scales in maximum security forensic psychiatric inpatients. Journal of Forensic Psychology Practice, 5, 35-53.
- Poythress, N. G., Edens, J. F., & Watkins, M. M. (2001). The relationship between psychopathic personality features and malingering symptoms of major mental illness. Law and Human Behavior, 25, 567-582.