S39.4 Kinderen en jongeren met een dwangstoornis. Beleid bij ernstige klachten en non-respons: onderzoeksresultaten en interventiestrategieën
Haan, E. de, Wolters, L.H.
Voorzitter(s): A.A. van Elburg
Locatie(s): Pieter Baan
Categorie(ën):
ACHTERGROND
Cognitieve gedragstherapie (CGT), met of zonder medicatie, is de evidence-based behandeling voor een dwangstoornis. Ongeveer 40 procent van de kinderen profiteert echter niet of niet voldoende van deze behandeling.
DOEL
Onderzoeken of het effect heeft om CGT voort te zetten bij non-responders. Bespreken van motiverende behandelstrategieën.
METHODEN
In een onderzoek bij 58 kinderen (8 tot 18 jaar), behandeld met cognitieve gedragstherapie (CGT) (16 wekelijkse sessies), is onderzocht of het bij non-respons of niet voldoende respons zinvol is om de behandeling met alleen CGT voort te zetten. In het tweede deel van de presentatie worden interventiestrategieën bij stagnerende behandelingen besproken.
RESULTATEN
Anders dan wordt geadviseerd in de richtlijnen van de American Association for Child and Adolescent Psychiatry (AACAP)[1] (combinatiebehandeling van CGT met een SSRI, als second line-behandeling), bleek dat een aanzienlijk aantal patiënten verbeterden met voortgezette CGT.
CONCLUSIE
Voortzetten van CGT bij stagnerende behandeling is zinvol. Het is echter van belang om aandacht te besteden aan motiverende behandelstrategieën.
LITERATUURVERWIJZING
Geller, DA, March,J. AACAP Committee on Quality (2012) Practice Parameter for the Assessment and Treatment of Children and Adolescents With Obsessive-Compulsive Disorder. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 51, 98-113