S42.3 Stressgevoeligheid in individuen met een ultrahoog risico op psychose
Steen, Y. van der , Lataster, T., Wagner, M., Drees, J., Myin-Germeys, I.
Voorzitter(s): T. Lataster
Locatie(s): Auditorium 1
Categorie(ën):
ACHTERGROND EN DOEL
Recent ESM-onderzoek vond een significant verhoogde stress reactiviteit in het dagelijks leven bij een ultrahoogrisicogroep (UHR) in vergelijking met psychotische patiënten en controlepersonen [1]. Het doel van de huidige studie was het repliceren van deze resultaten.
METHODEN
Dagelijkse emotionele gevoeligheid voor zowel onplezierige gebeurtenissen als activiteiten werd in 25 UHR-individuen, 26 patiënten met een psychotische stoornis en 27 gezonde controlepersonen onderzocht met de Experience Sampling Methode (een gestructureerde dagboekmethode). De groepen werden vergeleken op verandering van negatieve emoties bij deze gebeurtenissen en activiteiten, zoals somberheid, eenzaamheid en angst. Dit werd gedaan met multi-level regressieanalyses in STATA 12.
RESULTATEN
Zowel de UHR-groep als de patiëntengroep vertoonde ten opzichte van controlepersonen een significant grotere toename in negatief affect (NA) voor activiteitstressoren (UHR: B= 0.09, 95% CI: 0.050 - 0.137, p= 0.000; PAT: B= 0.06, 95% CI: 0.011 - 0.102, p= 0.015). Vergelijking van de UHR-groep en de patiëntengroep suggereerde meer NA in de UHR-groep, maar dit effect bereikte geen significantie (UHR vs. PAT: B= -0.04, 95% CI: -0.08 - 0.008, p=0.11). Ook voor gebeurtenissenstressoren vertoonde de UHR-groep een significante toename in negatief affect (B= 0.09, 95% CI: 0.001 - 0.169, p= 0.046), terwijl dit effect slechts trendniveau bereikte bij patiënten (B= 0.08, 95% CI: -0.008 - 0.173, p= 0.072). De UHR-groep en de patiëntengroep verschilde onderling niet.
DISCUSSIE
De resultaten laten zien dat stress-sensitisatie als gevolg van kleine dagelijkse stressoren al aanwezig is in UHR-individuen voorafgaand aan de transitie naar psychose. Ook wijzen ze voorzichtig op een sterker effect voor activiteitenstressoren in de UHR-groep dan in de patiëntengroep. Dat er geen significant effect is gevonden, kan worden verklaard door lage power. Anderzijds vormt het ontbreken van duidelijke groepsverschillen een ondersteuning voor de hypothese dat stressgevoeligheid een stabiele, mogelijk genetisch bepaalde eigenschap is.
LITERATUURVERWIJZING
Palmier-Claus et al., 2012, Psychological Medicine