NVVP VJC 2014

ACHTERGROND

De APA publiceerde in mei 2013 de DSM-5. Deze editie vertoont diverse veranderingen ten opzichte van de vorige op het vlak van slaap-waakstoornissen en neurocognitieve stoornissen. Een kritische bespreking van de aanpassingen dringt zich daarom op.

DOEL

Een update geven van de belangrijkste wijzigingen in de betreffende categorieën.

METHODEN

De voornaamste wijzigingen van de classificatie in de DSM-5 in vergelijking met die van de DSM-IV worden besproken voor slaap-waakstoornissen en neurocognitieve stoornissen.

RESULTATEN

Door de ruime aandacht voor een symptoom- en dimensionele benadering sluit de classificatie van slaap-waakstoornissen in de DSM-5 waarschijnlijk meer aan bij de huidige psychiatrische praktijk en doet deze recht aan recente wetenschappelijke inzichten in het dimensionele karakter van psychische stoornissen. Ook voor psychische stoornissen als stemmingsstoornissen en PTSS, waarbij slaapklachten een onderdeel vormen van het symptoomprofiel, is het raadzaam om aandacht te besteden aan het afzonderlijk identificeren van slaap-waakstoornissen.

Voor wat betreft differentiaaldiagnostiek van neurocognitieve stoornissen toont DSM-5 meer overeenkomsten met de klinische praktijk in vergelijking met de vorige editie. Zo worden 10 etiologische subtypes benoemd, met diagnostische criteria gebaseerd op recent wetenschappelijk onderzoek. Toch is er een wantrouwen merkbaar in het werkveld wat betreft het gebruik van de term ‘majeure neurocognitieve stoornis’ in plaats van ‘dementie’, en over het onderscheid tussen milde en majeure cognitieve stoornissen.

CONCLUSIE

De aanpassingen in de DSM-5 op het vlak van zowel slaap-waakstoornissen als neurocognitieve stoornissen betekenen zowel een vooruitgang als een extra investering voor clinici en onderzoekers.