Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVVP VJC 2014

vrijdag 11 april 2014 8:48 - 9:06

S49.2 De social defeat-hypothese getoetst: een [123I]IBZM-SPECT-studie naar de dopaminehuishouding van slechthorende jonge volwassenen

Gevonden, M., Booij, J., Brink, W. van den, Os, J. van, Selten, J.P.

Voorzitter(s): J.P. Selten

Locatie(s): Auditorium 2

Categorie(ën):

ACHTERGROND

Volgens de social defeat-hypothese (Selten & Cantor-Graae, 2005) leidt het langdurig ervaren van sociale uitsluiting tot een verhoogde activiteit van het mesolimbisch dopaminesysteem en een verhoogd risico op een psychotische stoornis en/of schizofrenie. Een dergelijk verhoogd risico is gevonden bij migranten en bij mensen met gehoorverlies. Gehoorverlies vormt een belemmering voor het deelnemen aan (groeps)gesprekken en gaat regelmatig gepaard met gevoelens van uitsluiting en eenzaamheid. Er is een groeiend aantal proefdierstudies die een verband tonen tussen sociale stress en dopamineafgifte. De effecten van chronische sociale stress op de afgifte van dopamine (DA) zijn bij mensen echter nog niet onderzocht.

 

DOEL

Dit onderzoek toetst de social defeat-hypothese door de dopaminehuishouding van jongvolwassenen (18-30 jaar) met ernstig gehoorverlies te vergelijken met die van goedhorende leeftijdsgenoten.

 

METHODEN

Negentien slechthorende (SH) proefpersonen en 19 goedhorende (GH) proefpersonen, gematcht op geslacht, leeftijd en roken, werden onderzocht door middel van SPECT-opnames met de DA D2/3 receptortracer [123I]iodobenzamide (IBZM) op een hersenspecifiek camerasysteem (Neurofocus; 12 detectors). In één sessie werden baseline striatale D2/3-receptorbinding en endogene DA-afgifte na stimulatie met D-amfetaminesulfaat (0.3 mg/kg i.v.) gemeten (bolus/constante infusietechniek). Voor hypothesetoetsing werd lineaire regressie (one-tailed, a=.05) toegepast.

 

RESULTATEN

Op baseline hadden SH-proefpersonen een iets hogere striatale [123I]IBZM-binding dan GH-proefpersonen. Na toediening van dexamfetaminesulfaat daalde het bindingspotentieel in de SH-groep meer (19%) dan in de controlegroep (11%), hetgeen verhoogde striatale DA-afgifte reflecteert. SH-proefpersonen hadden tevens hogere sociale-exclusie- en depressiescores en sterkere subjectieve responsen op dexamfetamine.

 

CONCLUSIE

In deze studie is verhoogde dopamineafgifte in een groep sociaal uitgesloten mensen aangetoond. Dit is een belangrijk resultaat omdat het empirische ondersteuning uit humaan hersenonderzoek levert voor de social defeat-hypothese.