Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVVP VJC 2014

vrijdag 11 april 2014 8:30 - 8:45

S50.1 Dwangmedicatie als interventie van eerste keus – substitutie of preventief middel?

Noorthoorn, E.O., Verlinde, A.A., Snelleman, W., Berg, H. van den

Voorzitter(s): E. O. Noorthoorn

Locatie(s): Pieter Baan

Categorie(ën):

ACHTERGROND

Separeren wordt sinds de invoering van de Wet Bopz veelvuldig toegepast als interventie bij agressieve patiënten, zelfs als eerste voorkeur. Vanuit het Ministerie van Volksgezondheid is in 2012 als beleid geformuleerd dat separatie moet worden teruggedrongen, zonder substitutie door dwangmedicatie. In 2007 werd Argus ingevoerd als registratiesysteem van dwanginterventies in het kader van de Wet Bopz, en als monitorsysteem om separatie te kunnen reduceren.

In deze presentatie wordt ingegaan op de uitkomsten van longitudinaal onderzoek naar het effect van specifiek beleid bij agressie; dit beleid is erop gericht separatie te voorkomen door primair te richten op behandeling van de stoornis, zo nodig middels dwangmedicatie.

 

DOEL

Onderzoeken of langetermijnvermindering in het gebruik van separaties leidt tot een evenredige toename in het gebruik van dwangmedicatie of andere maatregelen? Is er sprake van substitutie?

 

METHODE

Het onderzoek werd uitgevoerd door analyse van Argus-data van Mediant, een ggz-instelling in het oosten van het land met 75 opnamebedden, zowel open als gesloten. De verschillende verhoudingscijfers van separatie en dwangmedicatie laten zien dat het effect van dwangmedicatie breder is dan substitutie bij separatiereductie.

 

RESULTATEN

Gegevens die in 6 jaar tijd zijn verzameld, laten zien dat de keuze om te behandelen met dwangmedicatie leidt tot een afname van dwang met 52%, ondanks een toename van ruim 400% in het aantal dagen dat onder dwang verstrekking van medicatie plaatsvond. In de discussie wordt de subsidiariteit, proportionaliteit en doelmatigheid van dwangmedicatie ten opzichte van separatie besproken.

 

CONCLUSIE

De conclusie is dat bij agressie van psychiatrisch patiënten het inzetten van dwangmedicatie de voorkeur verdient boven separatie, zowel qua subsidiariteit, proportionaliteit als doelmatigheid.