Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVVP VJC 2014

vrijdag 11 april 2014 8:30 - 10:00

W52 Motivatie en therapietrouw bij CYP-450-mutaties

Lunter, C.H., Brummelhuis-Visser, P., Ploeger, R.R.

Voorzitter(s): P. Brummelhuis-Visser, C.H. Lunter en R.R. Ploeger

Locatie(s): Zaal 08

Categorie(ën):

INHOUD

Veel psychofarmaca worden in de lever gemetaboliseerd via enzymen van het cytochroom P450-systeem. Tegelijkertijd zijn psychofarmaca vaak van invloed op dit systeem, waardoor het metabolisme van andere geneesmiddelen wordt versneld of juist wordt afgeremd. Ook roken en bepaalde voedingsmiddelen hebben invloed op dit systeem. Tot slot zijn er verschillen in de genetische aanleg voor de aanwezigheid en activiteit van diverse CYP-450-enzymen. Deze genetische diversiteit kan onwerkzaamheid van of intoxicaties met geneesmiddelen veroorzaken.

Wanneer patiёnten een CYP-450-mutatie hebben of onbewuste remming of inductie van geneesmiddelen, kan dit bijwerkingen of onwerkzaamheid van medicatie veroorzaken. Dit leidt tot gebrekkige motivatie en compliance ten aanzien van verdere farmacotherapie.

 

VORM

Interactieve workshop vanuit casuïstiek. Aan de hand van voorbeelden uit de dagelijkse praktijk van zowel deelnemers als sprekers wordt de relevantie van het CYP-450-systeem voor de psychiatrie aangetoond. Ook wordt duidelijk wanneer en waarom therapeutic drug monitoring of genotypering toegevoegde waarde heeft, hoe de uitslagen hiervan kunnen worden geïnterpreteerd en welke consequenties deze moeten hebben voor verdere farmacotherapie.

 

LEERDOELEN

Doelstelling van de workshop is het bevorderen van rationele farmacotherapie, rekening houdend met interactie en genetische variatie, zodat voor patiёnten een gerichte keus tussen psychofarmaca kan worden gemaakt, met optimalisering van beoogd effect en minimalisering van risico’s en bijwerkingen.

Na het volgen van deze workshop:

  • Is de deelnemer zich bewust van implicaties van het CYP-450-systeem bij het voorschrijven van psychofarmaca;
  • Kent hij/zij veelvoorkomende voorbeelden van remming of inductie in de dagelijkse praktijk;
  • Kan hij/zij spiegelbepaling en genotypering gericht toepassen.

Met behulp van deze kennis kunnen motivatie en compliance ten aanzien van farmacotherapie bij de patiёnt worden verbeterd.