S58.3 De neurobiologie van verminderde libido: een getimed samenspel van testosteron en serotonine
Waldinger, M.D.
Voorzitter(s): H. Knegtering
Locatie(s): Johannes Ramaer
Categorie(ën):
ACHTERGROND
De invloed van testosteron op de libido heeft jarenlang het denken over seksuele motivatie vrij eenzijdig overheerst, ondanks sterke aanwijzingen dat de libido wordt beïnvloed door psychologische en omgevingsfactoren, die weer onder invloed staan van culturele en religieuze factoren. De inadequaatheid van de eenzijdige nadruk op testosteron blijkt ook uit de gebrekkige therapeutische waarde van testosterontoediening bij vrouwen die lijden aan een verminderde libido.
DOEL
Op basis van recente literatuur wordt een overzicht gegeven van factoren die betrokken zijn bij verminderde libido.
RESULTATEN
Nieuw onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat een verminderde libido veroorzaakt kan worden door een te hoge mate van psychologische inhibitie en/of door een lage endogeen aanwezige libido. Dit onderscheid betekent dat er basaal twee verschillende mechanismen zijn om de libido te verhogen. Enerzijds moet dan gedacht worden aan het wegnemen van de psychologische inhibitie door activatie van 5-HT1A-receptoren in de frontaalkwab. Anderzijds kan een verhoging plaatsvinden door manipulatie van het NO-gehalte. Beide mechanismen staan in zeer nauw contact met testosteron, dat een primingfunctie heeft van die hersenmechanismen die bij de libido een rol spelen.
CONCLUSIE
Nieuw onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat een verminderde libido veroorzaakt kan worden door een te hoge mate van psychologische inhibitie en/of door een lage endogeen aanwezige libido. Inzicht in deze mechanismen is essentieel voor een beter begrip van een verminderde libido, waar veel patiënten onder lijden.