P88 Elektronisch meten van bewegingsstoornissen: betrouwbaarheid en validiteit
Mentzel, T.Q., Mentzel, C.L., Lieverse, R., Daanen, H.A.M., Harten, P.N. van
Locatie(s): ExpoFoyer
Categorie(ën):
ACHTERGROND
In de behandeling van psychotische stoornissen is het vinden van een optimale dosering antipsychotica van groot belang. Een optimale dosering kan onder meer de medicatie-compliance verbeteren en de last en stigmatisatie verminderen die bewegingsstoornissen kunnen veroorzaken [1]. Door bij het instellen van een antipsychoticum de subklinische bradykinesie te meten kan een optimale dosering worden bepaald. Daarbij geldt dat de dosering vanaf 65 procent D2-receptorbezetting effectief is, en dat er tot 80 procent D2-receptorbezetting weinig tot geen bewegingsstoornissen optreden [2].
In de klinische praktijk worden bewegingsstoornissen gemeten met meetschalen zoals de Unified Parkinson Disease Rating Scale (UPDRS). Deze meetschalen zijn echter onvoldoende sensitief om subtiele bewegingsstoornissen te meten. Elektronische bewegingsregistratie biedt de mogelijkheid om (zeer) subtiele bewegingen objectief te meten. De vraag is evenwel hoe bewegingsregistratie kan worden ingezet als maatstaf voor de ernst van bewegingsstoornissen in de klinische praktijk.
DOEL
De validiteit en betrouwbaarheid bepalen van het elektronisch meten van bradykinesie.
METHODEN
Er worden 75 patiënten van GGz Centraal geïncludeerd, die worden behandeld met antipsychotica. De validiteit van de elektronische meting wordt bepaald door de scores van de elektronische meting te vergelijken met de scores op de UPDRS. De betrouwbaarheid wordt bepaald door 25 patiënten een dag later nogmaals te meten. De elektronische meting bestaat uit vier taken; lopen, elleboog flexie/extensie, onderarm pronatie/supinatie en hiel stampen. Eerder is onderzocht welke taken het meest geschikt zijn voor het elektronisch meten van antipsychotica-geïnduceerde bradykinesie [3]. De meetopstelling bestaat uit zes inertiële sensoren (XSENS, Enschede), bevestigd aan het onder- en bovenbeen, de romp en de onder- en bovenarm.
RESULTATEN
Op het moment van het indienen van dit abstract worden de metingen verricht. Definitieve resultaten over de betrouwbaarheid en de validiteit van deze elektronische meetmethode naar bradykinesie zullen op het symposium worden gepresenteerd.
LITERATUURVERWIJZING
- Caligiuri, M. P., Teulings, H. L., Filoteo, J. V., Song, D., Lohr, J. B. (2006). Quantitative measurement of handwriting in the assessment of drug-induced parkinsonism. Human Movement Science; 25: 510-22.
- Seeman, P. (2002). Atypical Antipsychotics: Mechanism of Action. Canadian Journal of Psychiatry; 47: 29-39.
- Mentzel, C. L., Mentzel, T. Q., Mentzel, S.V., Tenback, D.E., van Harten, P.N. (2013). Het Elektronische Meten van Bradykinesie, een pilotstudie. [Poster] Maastricht: Voorjaarscongres 2013.